şimdi güzel şeyler söylemek zamanı

Uçsuz bucaksız, boyumu aşan bir tarla, başak tarlası.. Gördüklerimi taklit etme yeteneğimden olsa gerek koşarken kollarımı açışım ve kafamı kaldırıp göğe kahkahalar atışım.. Yoksa tam tersi tüm bunların sebebi içimde coşan mutluluk mu?

Önüme koyduğum hayallerim ilk kez ele avuca gelir olup, parmaklarımın arasından taşmaya başladı. Kaç katlı olduğunu bilmeden üçer beşer çıktığım merdivenlerde ne nereye varacağımı düşündüm ne de düşeceğim boşluğu.. Sadece eteğimi serçe parmağımla tutuşturup, zıpladım.

Gözümde canlanan tek şey, çocukken oynadığım oyundaki fasulye sırığıydı. Tutunmayı becerirsen seni göğe yükselten.. İşte şimdi üçerli beşerli tırmanışım ondan bu merdivenleri. Kimsenin göremediği bir yer olduğunu bilişim.. Sislerin içerisinde kaybolan merdivenler beni alıp bulutlara ulaştıracak. Hem kimi inandırmak zorundayım ki bu gerçeğe? Daha uçmanın ne olduğunu bilmeyen birisine bulutlara ulaşmak nasıl anlatılabilir ki? Sonunda ya düşürsem diye kanat açmayı reddedenler, yara izlerinden ne anlar?

Artık yeni bir dünya var önümde beyazlara bürünen ama bu beyazı yalnız birine gösteren.. Ölesiye sakin ve huzurlu.. Şimdi güzel şeyler söylemek zamanı, güzel şeyler hayal etmek.. Bir gün dönüp baktığımda işte bu olanların hepsini ben kurguladım diyebilmek için..

foto: so happy by Olivier Ferrarivier Ferrari